lewisjuel560164

p> Moskwie komunistów z gier zagranicznych. Kriuczkow wcześniej zarabiał w Ministerstwie Spraw Zagranicznych ZSRR , do KGB przyszedł wraz z Andropowem, z którym współpracował podczas pobytu w Budapeszcie w części lat 50. Zanim objął stanowisko przewodniczącego KGB, Kriuczkow, przez czternaście lat ( 1974 - 1988 ) przebywał na czele I Zarządu Głównego KGB wywiadu zagranicznego KGB, co tym jednym automatycznie wykonywało mu wartość pierwszego zastępcy przewodniczącego KGB. Jednak tak silne aresztowanie bardzo groźnego szpiega ważna by uznać za sukces kontrwywiadu KGB, ówczesny przewodniczący KGB Aleksander Szelepin został rozwiązany za dopuszczenie szpiega do tak wielkiej lokacie w KGB. Za bardzo istotny zysk z problemu widzenia interesów ZSRR II Zarządu Głównego ma się względnie szybkie wytropienie i aresztowanie pułkownika wywiadu wojskowego GRU , współpracującego z brytyjską Tajną Służbą Wywiadowczą MI6 oraz amerykańską Centralną Agencją Wywiadowczą CIA , Olega Pieńkowskiego , uważanego przez wielu za szpiega, który uratował świat. W kwietniu 1955 roku, po długim podsumowaniu strat spowodowanych przez Chochłowa, KGB dokonało zmian w centrali i zadania specjalne przeznaczono do tak zreorganizowanego 13 Departamentu I Zarządu Głównego KGB.</p><p> KGB. W późniejszych latach 1960 - 1990 , zadaniami specjalnymi zabierał się XIII Departament i VIII Departament Zarządu S - I Zarządu Głównego KGB. W 1961 roku szef II Zarządu Głównego KGB Oleg Gribanow całkiem przypadkowo rozkazał rozpocząć inwigilację Pieńkowskiego. Zdecydował się za jej namową złamać rozkaz i 12 sierpnia 1961 roku zgłosił się do Amerykanów w Berlinie Zachodnim. Po dojechaniu do Frankfurtu w lutym 1954 roku, gdzie był Okołowicz, Chochłow zjawił się pod jego drzwiami i zamiast oddać strzał ze dodatkowego pistoletu w układzie paczki papierosów, oznajmił mu, że istnieje z MGB również tworzy rozkaz go usunąć, wprawdzie nie chce go sprawić. Po wchłonięciu MGB przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych ( MWD ) w 1953 roku, zadaniami specjalnymi angażowałby się IX Wydział MWD. Pod opieką NKWD (następnie MWD , KGB) znalazły się ich funkcji specjalne . Dostarczone wówczas informacje wywiadowcze z grup wywiadowczych NKWD i NKGB rozmieszczonych w Okresach Zjednoczonych , Kanadzie i Wielkiej Brytanii , pozwoliły naukowcom radzieckim przeprowadzić pierwszy próbny wybuch własnej bomby atomowej obecnie w 1949 roku. IV Zarząd kolejno - Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych NKWD, Bezpieczeństwa Państwowego NKGB i Ministerstwa Bezpieczeństwa Państwowego MGB . Po II wojnie światowej zadania specjalne przejął Wydział DR, a wtedy Biuro specjalne nr 1 MGB.</p><p> MGB Nikołaja Chochłowa . W marynarce wojennej umundurowanych oficerów KGB dzielono na długie okręty i do baz na lądzie. W Zespole Bezpieczeństwa Państwowego - KGB, kontrwywiadem interesowały się dwa oddzielne Zarządy Główne - II Zarząd Główny oraz III Zarząd Główny, który mówił za kontrwywiad wojskowy. Pracownicy innych zarządów KGB, którzy drudzy w zatłoczonych biurach Łubianki , nazywali z zazdrością system w Jasieniewie Laskiem. I Zarząd Główny KGB przeniósł się do założonego przez Finów nowoczesnego domu w Jasieniewie przy moskiewskiej obwodnicy, jaki stanowił zaopatrzony w specjalne globalne systemy łączności. Później podniesiono status problemu oraz w latach 1941 - 1947 nosił on określę Inostrannoje Uprawlenije (INU), ale posługiwano się i nazwą Pierwszy Zarząd. W latach 1947 - 1951 najważniejsze zadania wywiadu zagranicznego przejął Komitet Informacji (KI) pod kierownictwem Wiaczesława Mołotowa , następnie Andrieja Wyszyńskiego. Po stłumieniu puczu Kriuczkow został zamknięty i karnie zdymisjonowany, i jego cele przejął na krótko Leonid Szebarszyn , wcześniej szef PGU (PZG), mający zbyt sobą pracę w Afganistanie , Iranie i Indiach , od roku 1987 zastępca szefa KGB. Właściwie było w wypadku zamordowania Georgija Markowa , przez bułgarską służbę bezpieczeństwa DS (Drżawna Sigurnost).</p><p> Należy raczej sądzić, że Pieńkowski został polecony przez kogoś, możliwe że przez agenta KGB w szeregach CIA lub MI6. Pracownicy tego zarządu działali chociażby w ciągach wywiadu wojskowego GRU będąc rodzaj systemu wewnętrznej kontroli radzieckich służb wewnętrznych. Andropow był najdłużej, poza Ławrientijem Berią , szefem radzieckich pomocy specjalnych . Przed podjęciem stanowiska przewodniczącego Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego, Andropow istniał z 1954 do 1957 roku ambasadorem ZSRR na Węgrzech. Z polecenia Siemiczastnego, zniszczono 9 tomów materiałów, dotyczących zamkniętych w latach stalinowskiego terroru członków Komitetu Centralnego, wyższych oficerów służb wywiadowczych (takich jak - Jan Berzin szef GRU , Abram Słucki naczelnik Departamentu VII (wywiad) GUGB , Siergiej Szpigelglas naczelnik Departamentu VII GUGB w 1938 r. Była więc z pewnością największa machina pomocy specjalnych w dziejach świata. W radzieckich służbach specjalnych wywiad zagraniczny utworzono (formalnie) w 1920 roku, wydział wywiadu zagranicznego Czeka wielki był w momencie międzywojennym jako Inostrannyj Otdieł (INO).https://podrecznikas.pl/artykul/1962/opowiadanie-marii-dabrowskiejjako ostatni przewodniczący podjął się zadania przebudowy KGB.</p><img width="493" src="https://i.pinimg.com/236x/10/f7/b3/10f7b3907d89b963267e1fe50e525421.jpg?nii=t">